Dotknąć pustki

Autor: David Greig
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Ewa Pilawska oraz Andrzej Jakubas (twórca autorskich warsztatów)
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Ruch sceniczny: Marlena Bełdzikowska i Witold Jurewicz
Światła: Łukasz Broniewski
Współpraca muzyczna: Bartosz Adamiak
Obsada: Monika Kępka, Michał Lacheta, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

8. premiera w ramach cyklu "Dziecko w sytuacji"

"…uderz, trzymaj, uderz, trzymaj, kopnij, popchnij, kopnij, oddychaj…"

„Dotknąć pustki” Davida Greiga to adaptacja fascynującego pamiętnika Joe Simpsona – alpinisty, który stoczył heroiczną walkę o życie po upadku w skalną szczelinę w czasie wyprawy na szczyt Siula Grande w peruwiańskich Andach. Touniwersalna opowieści o współczesnym człowieku, jego potrzebach, zmaganiach i samotności. O naszej cywilizacji i braku kontaktu z samym sobą. Czego pragniemy? Za czym gonimy? Czego nam brakuje a przed czym uciekamy? To opowieść o trudnych wyborach, o determinacji, przyjaźni, o pasji i życiu na krawędzi. Ale przede wszystkie o potrzebie wolności. Każdy z nas codziennie próbuje zdobyć swój własny szczyt – jaki jest Twój?

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

SZALONE NOŻYCZKI
Paul Pörtner

Proszę do mnie podejść… i zapytać o co chcecie…być może pomoże nam to w śledztwie. Przypuszczam, że macie państwo własne poszlaki, które pomogą rozwikłaniu sprawy. (…) Świadkowie będą mogli bezpośrednio zadawać pytania podejrzanym.
Jeden z najchętniej oglądanych łódzkich spektakli. Ciągle zapełniający widownię Powszechnego. Salon fryzjerski „Szalone nożyczki” prowadzony przez mistrza grzebienia i – rzecz jasna – nożyczek, Ola Boskiego odwiedziło już ponad 240.000 osób. Salon słynie z doskonałej obsługi i profesjonalnych usług, niestety na jego nienaruszonej reputacji pojawia się skaza – morderstwo w sąsiadującym z salonem mieszkaniu dokonane przez nieznanego sprawcę. Podejrzani są zarówno pracownicy salonu, jak i jego klienci. I tu do akcji wkraczają… Widzowie. To Państwo biorąc czynny udział w śledztwie wskazują winnego, to dzięki Wam dzielni policjanci mogą odtworzyć feralne zdarzenie z najdrobniejszymi szczegółami, to wreszcie Państwo, Widzowie, decydujecie o zakończeniu sztuki.
Doskonale bawią się i widzowie, i aktorzy na scenie. Doskonałe dialogi i fantastyczna gra aktorów doprowadzają wszystkich do bólów brzucha. Naturalnie ze śmiechu! (Wiadomości Dnia)
Paul Pörtner - urodził się w 1925 r w Wuppertalu, studiował germanistykę, romanistykę i filozofię; od 1958 roku do śmierci mieszkał w Szwajcarii; był pisarzem, badaczem zjawisk kulturowych, reżyserem, kierował zespołem aktorskim, był tłumaczem, wydawcą. Pierwsza amerykańska wersja sztuki Pörtnera nosiła tytuł Kto to zrobił i grana była w GeVa Theatre w Rochester z Brucem Jordanem w roli fryzjera.
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marcin Sławiński
Scenografia: Katarzyna Jarnuszkiewicz/Krzysztof Kelm
Grają: Barbara Lauks, Beata Ziejka, Jakub Kotyński/Jakub Firewicz, Andrzej Jakubas, Piotr Lauks, Artur Majewski
Prapremiera polska: 27 marca 1999 r.

Bilety na spektakl sprzedawane są od czwartego rzędu ze względów technicznych. Czwarty rząd jest pierwszym rzędem od sceny.




Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Dotknąć pustki

Autor: David Greig
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Ewa Pilawska oraz Andrzej Jakubas (twórca autorskich warsztatów)
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Ruch sceniczny: Marlena Bełdzikowska i Witold Jurewicz
Światła: Łukasz Broniewski
Współpraca muzyczna: Bartosz Adamiak
Obsada: Monika Kępka, Michał Lacheta, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

8. premiera w ramach cyklu "Dziecko w sytuacji"

"…uderz, trzymaj, uderz, trzymaj, kopnij, popchnij, kopnij, oddychaj…"

„Dotknąć pustki” Davida Greiga to adaptacja fascynującego pamiętnika Joe Simpsona – alpinisty, który stoczył heroiczną walkę o życie po upadku w skalną szczelinę w czasie wyprawy na szczyt Siula Grande w peruwiańskich Andach. Touniwersalna opowieści o współczesnym człowieku, jego potrzebach, zmaganiach i samotności. O naszej cywilizacji i braku kontaktu z samym sobą. Czego pragniemy? Za czym gonimy? Czego nam brakuje a przed czym uciekamy? To opowieść o trudnych wyborach, o determinacji, przyjaźni, o pasji i życiu na krawędzi. Ale przede wszystkie o potrzebie wolności. Każdy z nas codziennie próbuje zdobyć swój własny szczyt – jaki jest Twój?

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Dotknąć pustki

Autor: David Greig
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Ewa Pilawska oraz Andrzej Jakubas (twórca autorskich warsztatów)
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Ruch sceniczny: Marlena Bełdzikowska i Witold Jurewicz
Światła: Łukasz Broniewski
Współpraca muzyczna: Bartosz Adamiak
Obsada: Monika Kępka, Michał Lacheta, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

8. premiera w ramach cyklu "Dziecko w sytuacji"

"…uderz, trzymaj, uderz, trzymaj, kopnij, popchnij, kopnij, oddychaj…"

„Dotknąć pustki” Davida Greiga to adaptacja fascynującego pamiętnika Joe Simpsona – alpinisty, który stoczył heroiczną walkę o życie po upadku w skalną szczelinę w czasie wyprawy na szczyt Siula Grande w peruwiańskich Andach. Touniwersalna opowieści o współczesnym człowieku, jego potrzebach, zmaganiach i samotności. O naszej cywilizacji i braku kontaktu z samym sobą. Czego pragniemy? Za czym gonimy? Czego nam brakuje a przed czym uciekamy? To opowieść o trudnych wyborach, o determinacji, przyjaźni, o pasji i życiu na krawędzi. Ale przede wszystkie o potrzebie wolności. Każdy z nas codziennie próbuje zdobyć swój własny szczyt – jaki jest Twój?

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

SZALONE NOŻYCZKI
Paul Pörtner

Proszę do mnie podejść… i zapytać o co chcecie…być może pomoże nam to w śledztwie. Przypuszczam, że macie państwo własne poszlaki, które pomogą rozwikłaniu sprawy. (…) Świadkowie będą mogli bezpośrednio zadawać pytania podejrzanym.
Jeden z najchętniej oglądanych łódzkich spektakli. Ciągle zapełniający widownię Powszechnego. Salon fryzjerski „Szalone nożyczki” prowadzony przez mistrza grzebienia i – rzecz jasna – nożyczek, Ola Boskiego odwiedziło już ponad 240.000 osób. Salon słynie z doskonałej obsługi i profesjonalnych usług, niestety na jego nienaruszonej reputacji pojawia się skaza – morderstwo w sąsiadującym z salonem mieszkaniu dokonane przez nieznanego sprawcę. Podejrzani są zarówno pracownicy salonu, jak i jego klienci. I tu do akcji wkraczają… Widzowie. To Państwo biorąc czynny udział w śledztwie wskazują winnego, to dzięki Wam dzielni policjanci mogą odtworzyć feralne zdarzenie z najdrobniejszymi szczegółami, to wreszcie Państwo, Widzowie, decydujecie o zakończeniu sztuki.
Doskonale bawią się i widzowie, i aktorzy na scenie. Doskonałe dialogi i fantastyczna gra aktorów doprowadzają wszystkich do bólów brzucha. Naturalnie ze śmiechu! (Wiadomości Dnia)
Paul Pörtner - urodził się w 1925 r w Wuppertalu, studiował germanistykę, romanistykę i filozofię; od 1958 roku do śmierci mieszkał w Szwajcarii; był pisarzem, badaczem zjawisk kulturowych, reżyserem, kierował zespołem aktorskim, był tłumaczem, wydawcą. Pierwsza amerykańska wersja sztuki Pörtnera nosiła tytuł Kto to zrobił i grana była w GeVa Theatre w Rochester z Brucem Jordanem w roli fryzjera.
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marcin Sławiński
Scenografia: Katarzyna Jarnuszkiewicz/Krzysztof Kelm
Grają: Barbara Lauks, Beata Ziejka, Jakub Kotyński/Jakub Firewicz, Andrzej Jakubas, Piotr Lauks, Artur Majewski
Prapremiera polska: 27 marca 1999 r.

Bilety na spektakl sprzedawane są od czwartego rzędu ze względów technicznych. Czwarty rząd jest pierwszym rzędem od sceny.




Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

SZALONE NOŻYCZKI
Paul Pörtner

Proszę do mnie podejść… i zapytać o co chcecie…być może pomoże nam to w śledztwie. Przypuszczam, że macie państwo własne poszlaki, które pomogą rozwikłaniu sprawy. (…) Świadkowie będą mogli bezpośrednio zadawać pytania podejrzanym.
Jeden z najchętniej oglądanych łódzkich spektakli. Ciągle zapełniający widownię Powszechnego. Salon fryzjerski „Szalone nożyczki” prowadzony przez mistrza grzebienia i – rzecz jasna – nożyczek, Ola Boskiego odwiedziło już ponad 240.000 osób. Salon słynie z doskonałej obsługi i profesjonalnych usług, niestety na jego nienaruszonej reputacji pojawia się skaza – morderstwo w sąsiadującym z salonem mieszkaniu dokonane przez nieznanego sprawcę. Podejrzani są zarówno pracownicy salonu, jak i jego klienci. I tu do akcji wkraczają… Widzowie. To Państwo biorąc czynny udział w śledztwie wskazują winnego, to dzięki Wam dzielni policjanci mogą odtworzyć feralne zdarzenie z najdrobniejszymi szczegółami, to wreszcie Państwo, Widzowie, decydujecie o zakończeniu sztuki.
Doskonale bawią się i widzowie, i aktorzy na scenie. Doskonałe dialogi i fantastyczna gra aktorów doprowadzają wszystkich do bólów brzucha. Naturalnie ze śmiechu! (Wiadomości Dnia)
Paul Pörtner - urodził się w 1925 r w Wuppertalu, studiował germanistykę, romanistykę i filozofię; od 1958 roku do śmierci mieszkał w Szwajcarii; był pisarzem, badaczem zjawisk kulturowych, reżyserem, kierował zespołem aktorskim, był tłumaczem, wydawcą. Pierwsza amerykańska wersja sztuki Pörtnera nosiła tytuł Kto to zrobił i grana była w GeVa Theatre w Rochester z Brucem Jordanem w roli fryzjera.
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marcin Sławiński
Scenografia: Katarzyna Jarnuszkiewicz/Krzysztof Kelm
Grają: Barbara Lauks, Beata Ziejka, Jakub Kotyński/Jakub Firewicz, Andrzej Jakubas, Piotr Lauks, Artur Majewski
Prapremiera polska: 27 marca 1999 r.

Bilety na spektakl sprzedawane są od czwartego rzędu ze względów technicznych. Czwarty rząd jest pierwszym rzędem od sceny.




Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

SZALONE NOŻYCZKI
Paul Pörtner

Proszę do mnie podejść… i zapytać o co chcecie…być może pomoże nam to w śledztwie. Przypuszczam, że macie państwo własne poszlaki, które pomogą rozwikłaniu sprawy. (…) Świadkowie będą mogli bezpośrednio zadawać pytania podejrzanym.
Jeden z najchętniej oglądanych łódzkich spektakli. Ciągle zapełniający widownię Powszechnego. Salon fryzjerski „Szalone nożyczki” prowadzony przez mistrza grzebienia i – rzecz jasna – nożyczek, Ola Boskiego odwiedziło już ponad 240.000 osób. Salon słynie z doskonałej obsługi i profesjonalnych usług, niestety na jego nienaruszonej reputacji pojawia się skaza – morderstwo w sąsiadującym z salonem mieszkaniu dokonane przez nieznanego sprawcę. Podejrzani są zarówno pracownicy salonu, jak i jego klienci. I tu do akcji wkraczają… Widzowie. To Państwo biorąc czynny udział w śledztwie wskazują winnego, to dzięki Wam dzielni policjanci mogą odtworzyć feralne zdarzenie z najdrobniejszymi szczegółami, to wreszcie Państwo, Widzowie, decydujecie o zakończeniu sztuki.
Doskonale bawią się i widzowie, i aktorzy na scenie. Doskonałe dialogi i fantastyczna gra aktorów doprowadzają wszystkich do bólów brzucha. Naturalnie ze śmiechu! (Wiadomości Dnia)
Paul Pörtner - urodził się w 1925 r w Wuppertalu, studiował germanistykę, romanistykę i filozofię; od 1958 roku do śmierci mieszkał w Szwajcarii; był pisarzem, badaczem zjawisk kulturowych, reżyserem, kierował zespołem aktorskim, był tłumaczem, wydawcą. Pierwsza amerykańska wersja sztuki Pörtnera nosiła tytuł Kto to zrobił i grana była w GeVa Theatre w Rochester z Brucem Jordanem w roli fryzjera.
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marcin Sławiński
Scenografia: Katarzyna Jarnuszkiewicz/Krzysztof Kelm
Grają: Barbara Lauks, Beata Ziejka, Jakub Kotyński/Jakub Firewicz, Andrzej Jakubas, Piotr Lauks, Artur Majewski
Prapremiera polska: 27 marca 1999 r.

Bilety na spektakl sprzedawane są od czwartego rzędu ze względów technicznych. Czwarty rząd jest pierwszym rzędem od sceny.




Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

#Otagowani

Autor: Dave Deveau
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Twórca autorskich warsztatów: Andrzej Jakubas
Scenografia, kostiumy: Wojciech Stefaniak
Choreografia: Jarosław Staniek
Muzyka (kompozycja i nagranie): Bartosz Adamiak
Reżyseria świateł: Łukasz Broniewski
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Michał Lacheta
Ze specjalnym udziałem Pauliny Nadel oraz Diany Krupy, Karoliny Krawczyńskiej, Sebastiana Jasnocha i Jakuba Kryształa

Robisz zdjęcie, oznaczasz miejsce, gdzie je zrobiłeś, otagowujesz ludzi, którzy na nim są, dodajesz filtr, wrzucasz je do sieci, a ono obiega cały świat i dociera do milionów. Do sieci trafia dziś wszystko, a anonimowość internetu stwarza złudne poczucie władzy, wolności i bezkarności. Sądzimy, że możemy napisać lub powiedzieć w nim wszystko to, pod czym nie podpisalibyśmy się w realnym świecie. Dla Julii i Kuby - tak, jak dla milionów ludzi - internet jest źródłem lajków, popularności, sympatii innych, ale także narzędziem odwetu. Ale czy zdają sobie sprawę, że w internecie nic nie ginie? Czy świadomi są konsekwencji jakie niesie ze sobą głupi wybryk na imprezie? Czy są tak okrutni, że gotowi byli posunąć się do czegoś podobnego? Czy po prostu chcieli zyskać kilku followersów? I czy jest nadzieja, że cyperprzemoc, hejt i niszczenie innych nie pozostaną bezkarne?

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

#Otagowani

Autor: Dave Deveau
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Twórca autorskich warsztatów: Andrzej Jakubas
Scenografia, kostiumy: Wojciech Stefaniak
Choreografia: Jarosław Staniek
Muzyka (kompozycja i nagranie): Bartosz Adamiak
Reżyseria świateł: Łukasz Broniewski
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Michał Lacheta
Ze specjalnym udziałem Pauliny Nadel oraz Diany Krupy, Karoliny Krawczyńskiej, Sebastiana Jasnocha i Jakuba Kryształa

Robisz zdjęcie, oznaczasz miejsce, gdzie je zrobiłeś, otagowujesz ludzi, którzy na nim są, dodajesz filtr, wrzucasz je do sieci, a ono obiega cały świat i dociera do milionów. Do sieci trafia dziś wszystko, a anonimowość internetu stwarza złudne poczucie władzy, wolności i bezkarności. Sądzimy, że możemy napisać lub powiedzieć w nim wszystko to, pod czym nie podpisalibyśmy się w realnym świecie. Dla Julii i Kuby - tak, jak dla milionów ludzi - internet jest źródłem lajków, popularności, sympatii innych, ale także narzędziem odwetu. Ale czy zdają sobie sprawę, że w internecie nic nie ginie? Czy świadomi są konsekwencji jakie niesie ze sobą głupi wybryk na imprezie? Czy są tak okrutni, że gotowi byli posunąć się do czegoś podobnego? Czy po prostu chcieli zyskać kilku followersów? I czy jest nadzieja, że cyperprzemoc, hejt i niszczenie innych nie pozostaną bezkarne?

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Wykapany zięć

Autor: Krzysztof Kędziora
Reżyseria: Paweł Szkotak
Obsada: Ewa Sonnenburg, Marta Jarczewska/Karolina Krawczyńska, Barbara Szcześniak, Beata Ziejka, Piotr Lauks, Jakub Kotyński, Artur Majewski, Jan Wojciech Poradowski

Pierwsze spotkanie rodziców z narzeczonym córki to moment, któremu zawsze towarzyszą duże emocje. Są one jednak jeszcze większe, jeśli celebrację tego ważnego wieczoru zakłóci splot nieoczekiwanych zdarzeń, zawodowe problemy oraz wizyta niepożądanych gości. Jak zakończy się ten wieczór? Czego o sobie nawzajem dowiedzą się bohaterowie? I jak w obliczu zaskakujących wydarzeń odnajdzie się przyszły zięć?

„Wykapany zięć” Krzysztofa Kędziory to współczesna polska komedia, mówiąca o tym, że miłość jest w życiu najważniejsza. Nawet jeśli na co dzień się nad tym nie zastanawiamy lub nie zdajemy sobie z tego sprawy, to każdy z nas jej potrzebuje. Niezależnie, ile mamy lat i jakie doświadczenia. Czy ulegamy młodzieńczym porywom serca, gnając na oślep za jej chemią, czy z perspektywy czasu, dojrzale zaczynamy pojmować ją głębiej, rozumieć i dojrzewać do myśli, że jest czymś więcej niż tylko dającym nam poczucie euforii szaleństwem hormonów.

Spektakl jest prapremierą sztuki nagrodzonej w 5. Ogólnopolskim konkursie na napisanie współczesnej polskiej komedii „Komediopisanie” organizowanym przez Teatr Powszechny w Łodzi.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Wykapany zięć

Autor: Krzysztof Kędziora
Reżyseria: Paweł Szkotak
Obsada: Ewa Sonnenburg, Marta Jarczewska/Karolina Krawczyńska, Barbara Szcześniak, Beata Ziejka, Piotr Lauks, Jakub Kotyński, Artur Majewski, Jan Wojciech Poradowski

Pierwsze spotkanie rodziców z narzeczonym córki to moment, któremu zawsze towarzyszą duże emocje. Są one jednak jeszcze większe, jeśli celebrację tego ważnego wieczoru zakłóci splot nieoczekiwanych zdarzeń, zawodowe problemy oraz wizyta niepożądanych gości. Jak zakończy się ten wieczór? Czego o sobie nawzajem dowiedzą się bohaterowie? I jak w obliczu zaskakujących wydarzeń odnajdzie się przyszły zięć?

„Wykapany zięć” Krzysztofa Kędziory to współczesna polska komedia, mówiąca o tym, że miłość jest w życiu najważniejsza. Nawet jeśli na co dzień się nad tym nie zastanawiamy lub nie zdajemy sobie z tego sprawy, to każdy z nas jej potrzebuje. Niezależnie, ile mamy lat i jakie doświadczenia. Czy ulegamy młodzieńczym porywom serca, gnając na oślep za jej chemią, czy z perspektywy czasu, dojrzale zaczynamy pojmować ją głębiej, rozumieć i dojrzewać do myśli, że jest czymś więcej niż tylko dającym nam poczucie euforii szaleństwem hormonów.

Spektakl jest prapremierą sztuki nagrodzonej w 5. Ogólnopolskim konkursie na napisanie współczesnej polskiej komedii „Komediopisanie” organizowanym przez Teatr Powszechny w Łodzi.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Odwaga

Jaś Kapela i Hanna M. Zagulska
"Odwaga"
Adaptacja i reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Twórca autorskich warsztatów: Andrzej Jakubas
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Ruch sceniczny: Jarosław Staniek
Muzyka: Bartosz Adamiak
Nagranie partii trąbki: Pavel Samokhin
Nagranie partii wiolonczeli: Anna Furkałowska
Obsada: Małgorzata Goździk, Paulina Nadel, Filip Jacak, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Arkadiusz Wójcik
Ze specjalnym udziałem Karoliny Kleniewskiej, Diany Krupy, Karoliny Łukaszewicz, Ewy Sonnenburg, Barbary Szcześniak, Beaty Ziejki, Andrzeja Jakubasa, Jakuba Kotyńskiego, Artura Majewskiego

11. spektakl w cyklu "Dziecko w sytuacji"

"W historii Marysi, dorastającej dziewczynki, która wraz z mamą ucieka do babci od ojca stosującego przemoc, poruszone są nie tylko problemy dotyczące okresu dojrzewania, ale również problemy uniwersalne, z którymi mierzymy się niezależnie od wieku. Presja środowiska i konieczność konfrontowania się z trendami, które współcześnie coraz częściej wyznaczają modni influencerzy i influencerki. Bieda - oraz piętno, którym nas naznacza. Poszukiwanie własnej tożsamości i transseksualność – jak zaakceptować siebie, żeby być szczęśliwym człowiekiem? Ekologia – jak niszczymy świat, w której żyjemy i w którym będą żyć nasze dzieci i wnuki? To tylko niektóre z tematów. [...] «Odwaga» ma moim zdaniem bardzo istotne przesłanie, które daje siłę i optymizm. Pozwala nam spojrzeć na wiele spraw z głębszą refleksją. Przez całe życie przychodzi nam się mierzyć z własnymi lękami. Jako dzieci boimy się na przykład ciemności, potem ten strach ustępuje miejsca innemu – zaczynamy bać się o zdrowie bliskich, wychowanie i wykształcenie naszych dzieci, utratę pracy lub o to, że kogoś zawiedziemy. Wreszcie boimy się samotności i śmierci. Ale «Odwaga» przypomina, że przecież na tym polega życie. Że te wszystkie doświadczenia i stoczone walki wzbogacają nas, rozwijają, uwrażliwiają, pozwalają nam dorosnąć. Czynią z nas lepszych i mądrzejszych ludzi" – mówi Ewa Pilawska, która społecznie wyreżsyerowała spektakl.

Odwaga

Jaś Kapela i Hanna M. Zagulska
"Odwaga"
Adaptacja i reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Twórca autorskich warsztatów: Andrzej Jakubas
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Ruch sceniczny: Jarosław Staniek
Muzyka: Bartosz Adamiak
Nagranie partii trąbki: Pavel Samokhin
Nagranie partii wiolonczeli: Anna Furkałowska
Obsada: Małgorzata Goździk, Paulina Nadel, Filip Jacak, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Arkadiusz Wójcik
Ze specjalnym udziałem Karoliny Kleniewskiej, Diany Krupy, Karoliny Łukaszewicz, Ewy Sonnenburg, Barbary Szcześniak, Beaty Ziejki, Andrzeja Jakubasa, Jakuba Kotyńskiego, Artura Majewskiego

11. spektakl w cyklu "Dziecko w sytuacji"

"W historii Marysi, dorastającej dziewczynki, która wraz z mamą ucieka do babci od ojca stosującego przemoc, poruszone są nie tylko problemy dotyczące okresu dojrzewania, ale również problemy uniwersalne, z którymi mierzymy się niezależnie od wieku. Presja środowiska i konieczność konfrontowania się z trendami, które współcześnie coraz częściej wyznaczają modni influencerzy i influencerki. Bieda - oraz piętno, którym nas naznacza. Poszukiwanie własnej tożsamości i transseksualność – jak zaakceptować siebie, żeby być szczęśliwym człowiekiem? Ekologia – jak niszczymy świat, w której żyjemy i w którym będą żyć nasze dzieci i wnuki? To tylko niektóre z tematów. [...] «Odwaga» ma moim zdaniem bardzo istotne przesłanie, które daje siłę i optymizm. Pozwala nam spojrzeć na wiele spraw z głębszą refleksją. Przez całe życie przychodzi nam się mierzyć z własnymi lękami. Jako dzieci boimy się na przykład ciemności, potem ten strach ustępuje miejsca innemu – zaczynamy bać się o zdrowie bliskich, wychowanie i wykształcenie naszych dzieci, utratę pracy lub o to, że kogoś zawiedziemy. Wreszcie boimy się samotności i śmierci. Ale «Odwaga» przypomina, że przecież na tym polega życie. Że te wszystkie doświadczenia i stoczone walki wzbogacają nas, rozwijają, uwrażliwiają, pozwalają nam dorosnąć. Czynią z nas lepszych i mądrzejszych ludzi" – mówi Ewa Pilawska, która społecznie wyreżsyerowała spektakl.

Odwaga

Jaś Kapela i Hanna M. Zagulska
"Odwaga"
Adaptacja i reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Twórca autorskich warsztatów: Andrzej Jakubas
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Ruch sceniczny: Jarosław Staniek
Muzyka: Bartosz Adamiak
Nagranie partii trąbki: Pavel Samokhin
Nagranie partii wiolonczeli: Anna Furkałowska
Obsada: Małgorzata Goździk, Paulina Nadel, Filip Jacak, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Arkadiusz Wójcik
Ze specjalnym udziałem Karoliny Kleniewskiej, Diany Krupy, Karoliny Łukaszewicz, Ewy Sonnenburg, Barbary Szcześniak, Beaty Ziejki, Andrzeja Jakubasa, Jakuba Kotyńskiego, Artura Majewskiego

11. spektakl w cyklu "Dziecko w sytuacji"

"W historii Marysi, dorastającej dziewczynki, która wraz z mamą ucieka do babci od ojca stosującego przemoc, poruszone są nie tylko problemy dotyczące okresu dojrzewania, ale również problemy uniwersalne, z którymi mierzymy się niezależnie od wieku. Presja środowiska i konieczność konfrontowania się z trendami, które współcześnie coraz częściej wyznaczają modni influencerzy i influencerki. Bieda - oraz piętno, którym nas naznacza. Poszukiwanie własnej tożsamości i transseksualność – jak zaakceptować siebie, żeby być szczęśliwym człowiekiem? Ekologia – jak niszczymy świat, w której żyjemy i w którym będą żyć nasze dzieci i wnuki? To tylko niektóre z tematów. [...] «Odwaga» ma moim zdaniem bardzo istotne przesłanie, które daje siłę i optymizm. Pozwala nam spojrzeć na wiele spraw z głębszą refleksją. Przez całe życie przychodzi nam się mierzyć z własnymi lękami. Jako dzieci boimy się na przykład ciemności, potem ten strach ustępuje miejsca innemu – zaczynamy bać się o zdrowie bliskich, wychowanie i wykształcenie naszych dzieci, utratę pracy lub o to, że kogoś zawiedziemy. Wreszcie boimy się samotności i śmierci. Ale «Odwaga» przypomina, że przecież na tym polega życie. Że te wszystkie doświadczenia i stoczone walki wzbogacają nas, rozwijają, uwrażliwiają, pozwalają nam dorosnąć. Czynią z nas lepszych i mądrzejszych ludzi" – mówi Ewa Pilawska, która społecznie wyreżsyerowała spektakl.

Rodzina

Antoni Słonimski
"Rodzina"
Reżyseria, adaptacja, opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Karolina Kleniewska/Anna Kraszewska, Barbara Szcześniak, Marek Kasprzyk/Artur Majewski, Jakub Kotyński, Michał Lacheta/Filip Jacak, Jakub Kryształ/Kamil Suszczyk, Paweł Okoński/ Adam Marjański, Jan Wojciech Poradowski, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

Akcja „Rodziny” Antoniego Słonimskiego w reżyserii Wojciecha Malajkata dzieje się w podupadłym majątku Lekcickich, w którym głowa rodziny Tomasz Lekcicki – utracjusz, bawidamek, miłośnik metafizyki i domorosły wynalazca, mieszka z siostrą poetką i – jedyną stąpającą twardo po ziemi osobą w rodzinie – córką Marysią. Ta ostatnia, podejmuje działania mające na celu uratowanie rodzinnego majątku. Traf chce, że w tym samym czasie w dworze w Lekcicach pojawia się również sowiecki dygnitarz i tajemniczy gość zza granicy.

„Rodzina”, jedna z trzech komedii napisanych przez Antoniego Słonimskiego, jest satyryczną wizją Polski, napisaną z charakterystycznymi dla Skamandryty ostrym dowcipem i ciętym językiem. Mimo, iż powstała w 1933 roku, okazuje się być dziś niezwykle aktualna.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Rodzina

Antoni Słonimski
"Rodzina"
Reżyseria, adaptacja, opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Karolina Kleniewska/Anna Kraszewska, Barbara Szcześniak, Marek Kasprzyk/Artur Majewski, Jakub Kotyński, Michał Lacheta/Filip Jacak, Jakub Kryształ/Kamil Suszczyk, Paweł Okoński/ Adam Marjański, Jan Wojciech Poradowski, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

Akcja „Rodziny” Antoniego Słonimskiego w reżyserii Wojciecha Malajkata dzieje się w podupadłym majątku Lekcickich, w którym głowa rodziny Tomasz Lekcicki – utracjusz, bawidamek, miłośnik metafizyki i domorosły wynalazca, mieszka z siostrą poetką i – jedyną stąpającą twardo po ziemi osobą w rodzinie – córką Marysią. Ta ostatnia, podejmuje działania mające na celu uratowanie rodzinnego majątku. Traf chce, że w tym samym czasie w dworze w Lekcicach pojawia się również sowiecki dygnitarz i tajemniczy gość zza granicy.

„Rodzina”, jedna z trzech komedii napisanych przez Antoniego Słonimskiego, jest satyryczną wizją Polski, napisaną z charakterystycznymi dla Skamandryty ostrym dowcipem i ciętym językiem. Mimo, iż powstała w 1933 roku, okazuje się być dziś niezwykle aktualna.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Atrament. Wczoraj. Żyrafa

Juliusz Machulski
„Atrament. Wczoraj. Żyrafa”
Reżyseria: Paweł Szkotak
Scenografia i kostiumy: Barbara Guzik
Projekcje wideo: Michał Jankowski
Muzyka: Łukasz Matuszyk
Obsada: Paulina Nadel, Wanda Neumann/Zofia Plewińska, Magda Zając, Beata Ziejka, Filip Jacak, Jan Wojciech Poradowski, Artur Zawadzki

Zapraszamy na czwartą komedię Juliusza Machulskiego napisaną specjalnie dla Teatru Powszechnego w Łodzi - Polskiego Centrum Komedii.

"Atrament. Wczoraj. Żyrafa" to opowieść o wielopokoleniowej rodzinie z niechlubną historią łódzkiego esbeka w tle. Autor z czułością i dużą dozą humoru portretuje swoich bohaterów. Na przykładzie ich rodzinnych relacji stawia fundamentalne pytania bliskie każdemu z nas. Jakie są współczesne więzi rodzinne? Czy coś takiego jeszcze w ogóle istnieje? I co to znaczy w dzisiejszym świecie? Czy doceniamy ich wartość? I czy potrafimy jeszcze dbać o swoich bliskich? A może tylko kupujemy namiastkę miłości, by uciszyć sumienie?

"Sztuka Juliusza Machulskiego opowiada o sprawach bardzo ważnych - o relacjach rodzinnych, obecności starszej osoby w rodzinie, o chorobie Alzheimera. Portretuje kilkupokoleniową rodzinę, w której przeglądamy się jak w soczewce. Poza tym ta wielopokoleniowość i różnorodność doświadczeń bohaterów pozwala nam dodatkowo dotknąć różnych wizji Polski – od czasów PRL-u aż po współczesność" – mówi reżyser Paweł Szkotak. "Cieszę się, że po raz kolejny mogę reżyserować polską sztukę komediową, bo to rzadkość we współczesnej polskiej dramaturgii. Fakt, że w Łodzi odbywa się konkurs «Komediopisanie» jest czymś wyjątkowym dla polskiego teatru, bo poczucie humoru i dystans są nam wszystkim niezwykle potrzebne" – podkreśla Szkotak.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Atrament. Wczoraj. Żyrafa

Juliusz Machulski
„Atrament. Wczoraj. Żyrafa”
Reżyseria: Paweł Szkotak
Scenografia i kostiumy: Barbara Guzik
Projekcje wideo: Michał Jankowski
Muzyka: Łukasz Matuszyk
Obsada: Paulina Nadel, Wanda Neumann/Zofia Plewińska, Magda Zając, Beata Ziejka, Filip Jacak, Jan Wojciech Poradowski, Artur Zawadzki

Zapraszamy na czwartą komedię Juliusza Machulskiego napisaną specjalnie dla Teatru Powszechnego w Łodzi - Polskiego Centrum Komedii.

"Atrament. Wczoraj. Żyrafa" to opowieść o wielopokoleniowej rodzinie z niechlubną historią łódzkiego esbeka w tle. Autor z czułością i dużą dozą humoru portretuje swoich bohaterów. Na przykładzie ich rodzinnych relacji stawia fundamentalne pytania bliskie każdemu z nas. Jakie są współczesne więzi rodzinne? Czy coś takiego jeszcze w ogóle istnieje? I co to znaczy w dzisiejszym świecie? Czy doceniamy ich wartość? I czy potrafimy jeszcze dbać o swoich bliskich? A może tylko kupujemy namiastkę miłości, by uciszyć sumienie?

"Sztuka Juliusza Machulskiego opowiada o sprawach bardzo ważnych - o relacjach rodzinnych, obecności starszej osoby w rodzinie, o chorobie Alzheimera. Portretuje kilkupokoleniową rodzinę, w której przeglądamy się jak w soczewce. Poza tym ta wielopokoleniowość i różnorodność doświadczeń bohaterów pozwala nam dodatkowo dotknąć różnych wizji Polski – od czasów PRL-u aż po współczesność" – mówi reżyser Paweł Szkotak. "Cieszę się, że po raz kolejny mogę reżyserować polską sztukę komediową, bo to rzadkość we współczesnej polskiej dramaturgii. Fakt, że w Łodzi odbywa się konkurs «Komediopisanie» jest czymś wyjątkowym dla polskiego teatru, bo poczucie humoru i dystans są nam wszystkim niezwykle potrzebne" – podkreśla Szkotak.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Rodzina

Antoni Słonimski
"Rodzina"
Reżyseria, adaptacja, opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Karolina Kleniewska/Anna Kraszewska, Barbara Szcześniak, Marek Kasprzyk/Artur Majewski, Jakub Kotyński, Michał Lacheta/Filip Jacak, Jakub Kryształ/Kamil Suszczyk, Paweł Okoński/ Adam Marjański, Jan Wojciech Poradowski, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

Akcja „Rodziny” Antoniego Słonimskiego w reżyserii Wojciecha Malajkata dzieje się w podupadłym majątku Lekcickich, w którym głowa rodziny Tomasz Lekcicki – utracjusz, bawidamek, miłośnik metafizyki i domorosły wynalazca, mieszka z siostrą poetką i – jedyną stąpającą twardo po ziemi osobą w rodzinie – córką Marysią. Ta ostatnia, podejmuje działania mające na celu uratowanie rodzinnego majątku. Traf chce, że w tym samym czasie w dworze w Lekcicach pojawia się również sowiecki dygnitarz i tajemniczy gość zza granicy.

„Rodzina”, jedna z trzech komedii napisanych przez Antoniego Słonimskiego, jest satyryczną wizją Polski, napisaną z charakterystycznymi dla Skamandryty ostrym dowcipem i ciętym językiem. Mimo, iż powstała w 1933 roku, okazuje się być dziś niezwykle aktualna.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Rodzina

Antoni Słonimski
"Rodzina"
Reżyseria, adaptacja, opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Karolina Kleniewska/Anna Kraszewska, Barbara Szcześniak, Marek Kasprzyk/Artur Majewski, Jakub Kotyński, Michał Lacheta/Filip Jacak, Jakub Kryształ/Kamil Suszczyk, Paweł Okoński/ Adam Marjański, Jan Wojciech Poradowski, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki

Akcja „Rodziny” Antoniego Słonimskiego w reżyserii Wojciecha Malajkata dzieje się w podupadłym majątku Lekcickich, w którym głowa rodziny Tomasz Lekcicki – utracjusz, bawidamek, miłośnik metafizyki i domorosły wynalazca, mieszka z siostrą poetką i – jedyną stąpającą twardo po ziemi osobą w rodzinie – córką Marysią. Ta ostatnia, podejmuje działania mające na celu uratowanie rodzinnego majątku. Traf chce, że w tym samym czasie w dworze w Lekcicach pojawia się również sowiecki dygnitarz i tajemniczy gość zza granicy.

„Rodzina”, jedna z trzech komedii napisanych przez Antoniego Słonimskiego, jest satyryczną wizją Polski, napisaną z charakterystycznymi dla Skamandryty ostrym dowcipem i ciętym językiem. Mimo, iż powstała w 1933 roku, okazuje się być dziś niezwykle aktualna.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Atrament. Wczoraj. Żyrafa

Juliusz Machulski
„Atrament. Wczoraj. Żyrafa”
Reżyseria: Paweł Szkotak
Scenografia i kostiumy: Barbara Guzik
Projekcje wideo: Michał Jankowski
Muzyka: Łukasz Matuszyk
Obsada: Paulina Nadel, Wanda Neumann/Zofia Plewińska, Magda Zając, Beata Ziejka, Filip Jacak, Jan Wojciech Poradowski, Artur Zawadzki

Zapraszamy na czwartą komedię Juliusza Machulskiego napisaną specjalnie dla Teatru Powszechnego w Łodzi - Polskiego Centrum Komedii.

"Atrament. Wczoraj. Żyrafa" to opowieść o wielopokoleniowej rodzinie z niechlubną historią łódzkiego esbeka w tle. Autor z czułością i dużą dozą humoru portretuje swoich bohaterów. Na przykładzie ich rodzinnych relacji stawia fundamentalne pytania bliskie każdemu z nas. Jakie są współczesne więzi rodzinne? Czy coś takiego jeszcze w ogóle istnieje? I co to znaczy w dzisiejszym świecie? Czy doceniamy ich wartość? I czy potrafimy jeszcze dbać o swoich bliskich? A może tylko kupujemy namiastkę miłości, by uciszyć sumienie?

"Sztuka Juliusza Machulskiego opowiada o sprawach bardzo ważnych - o relacjach rodzinnych, obecności starszej osoby w rodzinie, o chorobie Alzheimera. Portretuje kilkupokoleniową rodzinę, w której przeglądamy się jak w soczewce. Poza tym ta wielopokoleniowość i różnorodność doświadczeń bohaterów pozwala nam dodatkowo dotknąć różnych wizji Polski – od czasów PRL-u aż po współczesność" – mówi reżyser Paweł Szkotak. "Cieszę się, że po raz kolejny mogę reżyserować polską sztukę komediową, bo to rzadkość we współczesnej polskiej dramaturgii. Fakt, że w Łodzi odbywa się konkurs «Komediopisanie» jest czymś wyjątkowym dla polskiego teatru, bo poczucie humoru i dystans są nam wszystkim niezwykle potrzebne" – podkreśla Szkotak.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Wściekły

Michele Riml
"Wściekły"
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Opracowanie muzyczne: Bartosz Adamiak
Reżyseria świateł: Łukasz Broniewski, Sylwester Wilk
Obsada: Marta Jarczewska, Filip Jacak

Na początku może wydawać się niewinna. Przejawia się w nieszkodliwych słowach, drobnych gestach, niezauważalnie staje się częścią naszej codzienności. Przyzwyczajamy się do niej. Zaczynamy ją przyjmować jako coś naturalnego, nasze granice akceptacji przesuwają się.
P r z e m o c. Pozwalamy jej kiełkować, jest coraz bardziej niebezpieczna. Staje się naturalnym mechanizmem zachowań w domu, fundamentem relacji między ludźmi, modelem funkcjonowania społeczeństwa... Staje się destrukcyjna i trudna do zatrzymania, przybiera formy skrajne, co obserwujemy we współczesnym świecie.

Spektakl „Wściekły”, najnowsza prapremiera w ramach cyklu „Dziecko w sytuacji”, stawia pytania o to, dlaczego nie potrafimy zatrzymać mechanizmu przemocy? Dlaczego przyzwalamy na nią i dlaczego pozwalamy jej się umacniać? Kogo żywi konflikt? I czy jesteśmy w stanie cokolwiek zrobić? Czy i na ile jesteśmy w stanie wyeliminować korzenie przemocy?

W spektaklu padają słowa powszechnie uważane za obraźliwe.

Wściekły

Michele Riml
"Wściekły"
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria (społecznie): Ewa Pilawska
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Opracowanie muzyczne: Bartosz Adamiak
Reżyseria świateł: Łukasz Broniewski, Sylwester Wilk
Obsada: Marta Jarczewska, Filip Jacak

Na początku może wydawać się niewinna. Przejawia się w nieszkodliwych słowach, drobnych gestach, niezauważalnie staje się częścią naszej codzienności. Przyzwyczajamy się do niej. Zaczynamy ją przyjmować jako coś naturalnego, nasze granice akceptacji przesuwają się.
P r z e m o c. Pozwalamy jej kiełkować, jest coraz bardziej niebezpieczna. Staje się naturalnym mechanizmem zachowań w domu, fundamentem relacji między ludźmi, modelem funkcjonowania społeczeństwa... Staje się destrukcyjna i trudna do zatrzymania, przybiera formy skrajne, co obserwujemy we współczesnym świecie.

Spektakl „Wściekły”, najnowsza prapremiera w ramach cyklu „Dziecko w sytuacji”, stawia pytania o to, dlaczego nie potrafimy zatrzymać mechanizmu przemocy? Dlaczego przyzwalamy na nią i dlaczego pozwalamy jej się umacniać? Kogo żywi konflikt? I czy jesteśmy w stanie cokolwiek zrobić? Czy i na ile jesteśmy w stanie wyeliminować korzenie przemocy?

W spektaklu padają słowa powszechnie uważane za obraźliwe.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Na całe życie

Na podstawie scenariusza filmu Paolo Costelli pt. "(Nie)długo i szczęśliwie"
Przekład: Maria Trzoch
Adaptacja, reżyseria i opracowanie muzyczne: Wojciech Malajkat
Scenografia i kostiumy: Wojciech Stefaniak

Obsada: Aleksandra Bogulewska, Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Barbara Lauks, Karolina Łukaszewicz, Paulina Nadel,
Ewa Sonnenburg, Marta Maria Wiśniewska, Magda Zając, Andrzej Jakubas, Sebastian Jasnoch, Jakub Kryształ, Michał Lacheta/Kamil Suszczyk, Jakub Wieczorek, Jan Wojciech Poradowski
Światowa prapremiera: 14 stycznia 2023 w Teatrze Powszechnym w Łodzi

Prapremiera światowa „Na całe życie” - teatralnej adaptacji scenariusza włoskiego filmu "(Nie)długo i szczęśliwie".

Spektakl opowiada historię czterech małżeństw, które dowiadują się, że ich śluby są nieważne, albowiem udzielił ich człowiek jedynie udający księdza. Mają jednak okazję po raz kolejny stanąć przed ołtarzem i odnowić, teraz z pełną mocą, swoje przysięgi. Sytuacja staje się więc szansą do przyjrzenia się swoim związkom. Czy na pewno decyzja o ślubie była słuszna? Czy to z nią/nim chcą spędzić resztę życia? Czy małżeństwo okazało się gwarantem szczęścia i spełnieniem oczekiwań?

Sztuka skłania do refleksji na temat relacji w związkach, stawia pytania o naszą hipokryzję i egoizm. Włoska słodko-gorzka komedia Paolo Costelli nie szuka oczywistego śmiechu, ale raczej namysłu nad naszą kondycją.

"To spektakl o tym, że w naszym życiu nic nie jest stałe ani stabilne. O tym, że właściwie nigdy nie wiemy skąd i w jakiej postaci spadnie na nas nagły cios, który wywraca nasze życie do góry nogami i po którym trudno się pozbierać. W spektaklu mamy do czynienia z rewolucją, którą dotyczy instytucji małżeństwa. Co ono dla nas współcześnie znaczy? Czy jeszcze w ogóle cokolwiek znaczy? Czy małżeństwo to relacja między ludźmi czy tylko formalny związek? Stawiamy pytania, ale nie chcemy dawać gotowych recept" – podkreśla reżyser spektaklu Wojciech Malajkat.

Prawa do wystawienia utworu "Per Tutta la Vita" reprezentuje Lotus Production SRL. Licencji na korzystanie z utworów muzycznych udzieliło Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Marek Modzelewski

"Kto chce być Żydem?"

Reżyseria: Jacek Braciak

Scenografia: Witek Stefaniak
Kostiumy: Ewa Helman-Szczerbic
Obsada: Monika Kępka, Diana Krupa, Beata Ziejka, Marek Kasprzyk, Adam Marjański, Arkadiusz Wójcik

Teatr Powszechny w Łodzi zaprasza na swój najnowszy spektakl - „Kto chce być Żydem?” Marka Modzelewskiego w reżyserii Jacka Braciaka. Premiera odbyła się 1 października.

„W sztuce «Kto chce być Żydem?» Marek Modzelewski niezwykle celnie portretuje nasz wewnętrzny prowincjonalizm, zwracając uwagę na jego różne odcienie. W krzywym zwierciadle pokazuje, że swoisty kabotynizm cechuje wszystkich, niezależnie od statusu społecznego” – mówi Ewa Pilawska, dyrektorka Teatru Powszechnego w Łodzi. „Sztukę reżyseruje Jacek Braciak - będzie to jego debiut reżyserski i bardzo się cieszę z tego spotkania. To chyba naturalna droga, że aktorzy z dużymi osiągnięciami w pewnym momencie decydują się na reżyserię. Cieszę się, że Jacek Braciak podjął się interpretacji tego ważnego, w moim odczuciu, tekstu” – podkreśla Ewa Pilawska. „To nasze kolejne spotkanie z tekstem Marka Modzelewskiego. W 2007 zaprezentowaliśmy premierę «Imienin» - sztuki, która mówi o naszej ludzkiej hipokryzji i powierzchowności. O tym, że pierwsze wrażenie bywa mylne, bo za lukrowanym obrazem idealnej i eleganckiej rodziny kryje się gorzka prawda o nas” – dodaje Pilawska.

Jacek Braciak jest aktorem filmowym i teatralnym. Kilkukrotnie nagradzany był Polskimi Nagrodami Filmowymi „Orły”. Widzom znany jest między innymi z filmów „Edi”, „Kler”, „Wołyń”, „Moje wspaniałe życie”, „Córka trenera” czy „Różyczka”.

„Chciałem wziąć sprawy w swoje ręce i zrealizować «Kto chce być Żydem?» na scenie według mojej interpretacji. Gdy rozmawiałem z dyrektor Ewą Pilawską, okazało się, że chciałaby podjąć to ryzyko, abym zadebiutował jako reżyser w Teatrze Powszechnym w Łodzi – i tak to się zaczęło. To doświadczenie bardzo mnie cieszy, jest ekscytujące, ale jednocześnie to chyba najtrudniejsza rzecz, z którą się zetknąłem w pracy do tej pory. Nie myślę już tylko o swojej postaci jako aktor, ale muszę myśleć o całym spektaklu i wszystkich postaciach jako reżyser” – mówi Jacek Braciak. „Sztuka Modzelewskiego jest świetnie napisana i dla mnie jest szczególna, bo porusza wiele kwestii, które mnie od lat zajmują. Żydowskość, tożsamość, nietolerancja, rodzina, miłość – można by długo wymieniać. W wielu kwestiach ta sztuka jest dotkliwa, stawia przed nami lustro. Ale żeby się w tym lustrze przejrzeć, dokonać wiwisekcji, trzeba mieć odwagę na tę konfrontację” – zaznacza Braciak. „Moim zdaniem sztuka «Kto chce być Żydem?» oddziałuje na wielu poziomach, w jej realizacji ważna jest dla mnie równowaga pomiędzy serio a buffo, powagą a ironią. Często o kwestiach bardzo poważnych można mówić, posługując się poczuciem humoru, dystansem, żartem” – dodaje.

W spektaklu padają słowa powszechnie uznawane za obraźliwe.

Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego
rozpoczęciu jest niemożliwy.

Drodzy Widzowie,
Z niezależnych od nas przyczyn (w związku z prowadzonymi pracami rewitalizacyjnymi) tymczasowo wjazd dla samochodów na ulicę Legionów jest niedostępny. Dojście do Teatru jest możliwe od ulicy Gdańskiej lub Zachodniej (100 metrów od Teatru).
Aktualnie parking przed Teatrem jest niedostępny dla Widzów. Przepraszamy za utrudnienia i dziękujemy za zrozumienie.

Dobra zmiana

Scenariusz, reżyseria, muzyka: Jakub Przebindowski
Scenografia: Witold Stefaniak
Kostiumy: Justyna Petelicka
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Monika Kępka, Arkadiusz Wójcik, Sebastian Jasnoch, Jakub Kotyński

Jak zrobić interes życia? Co, jeśli nasz misterny plan okaże się niedoskonały? Czy po raz kolejny nieocenione okaże się wsparcie Nadii, która wie, jak skutecznie porządkować życie swoich pracodawców?

„Dobra zmiana” to kolejna odsłona komediowego cyklu, którego bohaterką jest pomoc domowa Nadia. Sztuka rozgrywa się w łódzkich realiach – przyglądamy się zamożnym mieszkańcom przestronnych apartamentów wypełnionych nowoczesnym designem i dziełami sztuki współczesnej. Fabuła skłania nas do refleksji - ile jesteśmy w stanie zaryzykować i poświęcić, żeby osiągnąć cel? Czy warto udawać kogoś, kim nie jesteśmy?

„Dobra zmiana” to prapremiera sztuki napisanej przez Jakuba Przebindowskiego dla Teatru Powszechnego w Łodzi – Polskiego Centrum Komedii.

Wsparcie ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19